Laatste weekje OZ

Zaterdag 20 maart.
Vandaag fijn op de camping. We beginnen met een lang ontbijt en een duik in zee, we blijven wat hangen op het strand. Net iets te lang, want we hebben nu allebei een goed gekleurd ruggetje. Boogie boarden en lezen en wat internetten, meer doen we eigenlijk niet vandaag. In de middag gaan we nog met de auto naar een vuurtoren. 2,5 km lopen was iets te ver. Je kan niet alle dagen fit doen.
We hebben vandaag een hotel in vanuatu geboekt en de lonelyplanet daarvan doorgespit. De lonely planet van vanuatu is niet zo dik, maar alles klinkt geweldig.

Zondag 21 maart.
De zee is iets ruiger vandaag. De golven daardoor minder goed. Ook veel rode troepjes in het water, we zwemmen maar kort, een half uurtje ofzo. Dan gaan we rijden langs de kust naar het noorden. Tegen de middag zijn we in Port Macquarie en word ik raar in mijn hoofd en misselijk, ik denk van die prik een paar dagen geleden, had ik vorige keren ook. Maar beter dan hepatitus B denk ik dan maar. We gaan naar een ziekenhuis voor koala´s. Ziet er wat sneu uit. Natuurlijk nooit leuk om zielige beesten te kijken maar de hokjes laten ook te wensen over. Teveel het dierentuin gevoel. Ook al is dit om levens te redden, het voelt toch gek. Peter heeft hier helemaal geen last van. Anders zijn ze dood zegt ie dan ja dat is waar. We gaan hierna snel naar een camping in de buurt, ik moet liggen. En dat helpt, ´s avonds gaat het wel weer. Er lopen massa's mensen langs de camping, het doorgaande wandelpad naar het centrum. En wat is mensen klijken toch heerlijk, zeker vanuit je luie stoel met een drankje erbij. Tijdens een erg mooie zonsondergang gaan er ook nog verschrikkelijk veel vogels over. Een zwerm die wel 20 minten aan één stuk door voorbij vliegt. Welke volgels weten we niet maar indrukwekkend is het zeker. We skypen nog wat en gaan dan slapen.

Maandag 22 maart.
We zaten met de camping heel dicht bij het strand merken we als we eraf rijden. De golven zijn goed maar het is veel te druk, gelukkig, want ook wat fris. We gaan naar een stukje regenwoud waar een wandelroute is gemaakt. Duurt een uurtje ongeveer, niet ver lopen wel leuke info en hertshoornen in de bomen en wilde kalkoenen eronder. Om twaalf uur zijn we en route. Onderweg een superfoute stop bij de big banana (een tourist-trap uit 1964), ik weet niet eens precies meer waar, maar te fout voor woorden. De bananenmilkshake en smoothie vielen ook tegen. We worden kieskeurig met de camping na al die mooie plekjes en zijn nu in Corindi, (halverwege Coffs Harbour en Grafton) aan zee met prachtige grote soort palmbomen met rare vruchten. We wandelen vanaf de camping nog een stukje over het strand en door het bos, dat is ook in de buurt. Nog even 'schatzoeken' tussen al het aangespoelde wier en de dag is weer voorbij.

Dinsdag 23 maart.
Met wat bewolking en zowaar een klein drupje rijden we vandaag naar Byron Bay. We rijden via de Pacific Highway en stoppen eventjes in de oude vergane glorie winkelstraat van Grafton om wat kadootjes op te sturen naar huis. Volgende stop welke gepland is, is in Ballina. Want hier is, hebben we gelezen, de meest 'tackiest' touristen attractie van de staat New South Wales. En omdat deze de 'Big Shrimp' genoemd wordt, zijn de verwachtingen bij mij (Peter) hooggespannen. Maar erg jammer is het want de Big Shrimp is gesloten en er staan zelfs hekken omheen. Gelukkig valt er nog wel een mooie foto van te maken, maar dat is dan ook alles. Een kijkje van binnen nemen (tot zelfs in de ogen!) zat er niet meer in.
Nu is het nog een klein stukje voor ons einddoel en dat rijden we langs de kust. Byron Bay staat bekend om zijn goede surfmogelijkheden en zijn relaxte sfeer, dat lijkt ons wel wat dus we boeken gelijk voor twee nachten. Oeps gelijk spijt ervan toen we bij ons plekje aankwamen, deze was echt veel te klein en gelijk aan het hoofdkruispunt van de camping gelegen. Hierdoor al wat minder relaxed, gelijk maar geinformeerd of we morgen van plekje kunnen wisselen en dat was mogelijk gelukkig.
's Middags nog het strand en de golven uitgeprobeerd, beide goed bevonden en dus was het al laat voordat we het stadje ingingen. Hier ge-window-shopt en mensen gekeken. De winkels waren al dicht dus morgen nog maar een keer. De boulevard stond vol met de meest gammele camperbusjes, da's pas goedkoop camperen, maar niets voor ons.

Woensdag 24 maart.
Lekker niet uitgeslapen, want het was al veel te vroeg actie op de camping. En als je dan middenin het hektische stuk zit is het niet meer zo stil met vertrekkende campers, melkboer met koeietoeter en werkverkeer op karretjes met rupsbanden, vlak langs je bedje. Gelijk dus maar verhuisd naar een ander plekje en daarna weer naar het strand en lekker in de golven gespeeld. Daarna terug naar ons plekje beetje eten, lezen, suffen, vogeltjes kijken en internetten en weer een verkoelende duik voordat we nu voor winkelsluitingstijd naar het stadje gingen. Erg relaxed inderdaad hier, ookal is het druk met mensen, iedereen lijkt bijna niets te doen. Behalve dan een beetje surfen, zonnen, barbequen, pilsen en zowaar was er ook een groepje aan het trommelen. Wij hebben lekker mensen zitten kijken en een paar winkeltjes in geweest. Ik (Peter) heb mijn australie shirt gescoord en bij een aboriginal kunst winkel konden we nog niet kiezen uit al het moois dus morgen nog maar eens terug daar naar toe.
Voor we weer terug gingen naar de camping eerst weer een keer uit eten geweest, lekker een dikke burger met friet en een pizza.

Donderdag 25 maart.
Het lijkt vandaag wel complete leegloop op de camping. De enorme caravans en campers hebben de grootste moeite om van hun plekje weg te manoeuvreren. Wij speren, als de weg vrij is, met ons kleine karretje zo weg. Da's wel weer een voordeel van zo'n klein campertje. We rijden vandaag eerst het stadje in om nog eens bij de aboriginal winkel te kijken. En na wat wikken en wegen komen we nog tot twee keuzemogelijkheden. De keuze was daarna makkelijk tussen deze twee, want één ervan was niet te koop!? Te mooi om te verkopen was de reden van de kunstenares, wel raar in een winkel dachten wij.
Blij met onze aankoop, deze gelijk ernaast bij het postkantoor op de post gedaan, die zien we met een paar maanden wel weer.
Na nog een bakkie koffie en wat kleine aankopen bij de supermarkt (woolworths) rijden we naar Brisbane. Onderweg is het moeilijk om een stopplek te vinden voor een boterhammetje. Het lijkt wel of er geen ruimte is voor een stopplek, want de omgeving wordt erg dichtbevolkt. We besluiten om direct door te rijden naar een camping dicht bij de plek waar we overmorgen ons campertje in moeten leveren. Northside holiday park heet het, inderdaad aan de noordkant van de stad Brisbane.

Vrijdag 26 maart.
Ons Australie avontuur zit er nu eigenlijk wel op voor ons. Vandaag gaan we geen 'sight-seeing'- uitstapjes maken, maar we pakken rustig aan onze tassen in. Ook gaan we nog naar een enorm winkelcentrum dicht bij de camping. We moeten namelijk een nieuwe fotocamera, in ons kleine cameraatje zit vuiligheid en dat kunnen ze er hier niet uithalen binnen een week of 4, dat is dus te lang. We slagen erin om weer een puik modelletje op de kop te tikken. Ook moeten we eventjes het één en ander op de post doen, spulletjes zoals de slaapzakken en een dikke spijkerbroek die we niet meer nodig denken te hebben gaan alvast richting Nederland. Bij het wegen blijkt dat deze doos wel weer 6 kilo weegt, zo dat scheelt weer sjouwen. Ook nog wat andere frutseltjes gekocht wat in Vanuatu niet zo makkelijk te koop is.
Tot zover dus Australie, morgen vliegen we via Sydney naar Port Villa. Hier hebben we met ons campertje zo'n 4700 kilometer gereden door erg afwisselend landschap, waarbij we ook erg afwisselend weer hebben gehad.
Een beetje zenuwachtig duiken we vanavond ons bedje in, spannend vinden we het namelijk wat Vanuatu ons gaat brengen.

Australie heeft een goede uitwerking op ons gehad, we hebben een beetje de 'no worries mate' - mentaliteit overgenomen. Soms iets te relaxed als we weer eens wegreden met de zij- of achterdeur open en dit aan het verklikker lampje moesten opmerken. Of met de raampjes open bij een winkelcentrum parkeerden met de camera zo voor het grijpen.
Verder zijn de australiers zelf ook zeer relaxed, heel amicaal in de winkels, altijd tijd voor een praatje zelfs als je rond sluitingstijd komt. Wat ons ook opvalt is dat er veel, heel veel mensen zijn met een tatoeage. In alle leeftijden en soorten mensen. Ook houden ze wel van een glaasje alcohol of twee of drie en roken ze daar graag een sigaretje bij. Een beetje rauwdouwers lijken ze soms maar oh zo aardig. Goed voorbeeld, als ze iets willen melden in een winkel hangen er zulk soort briefjes: SEX zo nu hebben we de aandacht, je moet hier schoenen aan en een shirt anders word er niets verkocht. Maar vaak genoeg mag je ook zonder shirt en schoenen om elf uur 's morgens in de cafes aan een 'warme maaltijd' met een pils.
Ook zegt iedereen hier buiten de grote steden elkaar gedag, op straat maar ook als je passeert in de auto. Wij zwaaien gewoon lekker terug, andere toeristen zie je soms gek kijken als wij naar ze zwaaien, ze zijn nog niet zo ver denken wij dan.
Dan is er nog het hoofdstuk 'grey nomads' zoals ze hier genoemd worden. Hele hordes gepensioneerden die er met enorme caravans of kampers op uit trekken met heel hun hebben en houden. Complete nederzettingen lijken het soms op de campings. Goede besteding van je oude dag hier!