Tranquilo op Utila

Zondag 19 september
Zondag is een rustdag, hier doen we daar ook goed aan.

Maandag 20 september
Actief gaan we doen vandaag, fietsen huren. Er is geen serieuze kaart van dit kleine eiland. 15km bij 4km. We gaan dan ook op het gevoel, we verschillen van mening over of je wel of niet een rondje kan fietsen. Deur uit rechtsaf en rechts aanhouden is het plan. Als het ergens dood loopt balen we wel, tot we ineens drie mensen uit de bosjes zien komen die vragen of we op zoek zijn naar de zoetwater grot. Nee, we wisten niet dat die er was, maar komt goed uit want we hebben het vreselijk heet. Mag ook wel het is weer dik 35° plus. We hebben net ergens een absoluut niet verkoelende duik in zee genomen dus iets echt koels is welkom. En fris is het, heerlijk. Mooie grote grot, alleen zwermt het hier van de muggen, dus goed onder blijven en dat is geen straf. Afgekoeld, stappen we met natte kleren weer op de fiets. Het landschap is hier heel anders, volop cactussen en amarylussen in bloei. (en hartstikke tropisch pap). Peter blijft volhouden dat ie van de week vanaf de heuvel heeft gezien dat je een rondje kan fietsen als we het vliegveld maar kunnen vinden. Daar kun je dus voorbij fietsen zonder dat je het in de gaten hebt. Als we het opgegeven hebben omdat het pad te slecht word en er steeds meer cactussen op de weg groeien (we willen geen lekke band), keren we om en zien we opeens toch het heel kleine paadje naar de landingsbaan. Heel raar om daar gewoon op te fietsen, maar we doen het toch. Aan de andere kant van de landingsbaan zien we een vliegtuig en worden we tegengehouden door oom agent, wat wij hier doen op de fiets?! Hartstikke gevaarlijk zo op het vliegveld. En hoe zijn we daar op gekomen? Er staat aan deze kant een bord in het spaans dat we even moeten zien, verboden op de landingsbaan te gaan. Net doen of je gek bent. Landingsbaan??? Geen punt verder, hij wijst ons nog even de weg naar het dorp. Dachten we al, vanaf hier gaat het enige stukje asfalt op het eiland, natuurlijk richting dorp. Om half twee zijn we na 3,5 uur trappen weer terug, zeer verhit en hongerig. Eerst een duik in zee en dan eten. Om half 4 toch nog even weg, we hebben die fietsen niet voor niets gehuurd, richting het snorkelplekje bij het rif. Vandaag ben ik iets relaxter in het water en gaan we zowaar een stukje boven waar het interressant word, maar ook heel diep dus niet te lang. Die kleine vissen dichter bij de kant vind ik net zo mooi. Peter gaat terug en ziet een enorme rog, hij houd het vol tot het licht bijna uit gaat. Met zonsondergang fietsen we terug. Vlak langs de zee, één grote golf en dit stuk land is weg.

Dinsdag 21 september
Goed nieuws voor ons, de beste kamer van het hotel is vrij gekomen. Vorige week dachten we al die willen we wel, maar een rare franse belg was ons voor, en die is nu naar huis! Joepie, nu willen we hier helemaal niet meer weg. De kamer is een stuk groter, met eigen ruim balkon en het mooiste uitzicht dat je kan hebben hier.

Woensdag 22 september
Peter gaat informeren voor nog een duik, duiken met walvishaaien, dat kan hier en dat wil ie wel. Nou moet je alleen ontzettend veel geluk hebben, hij denkt er dus nog even over na. We gaan wat zwemmen en ´s middags een rondje met Tony (eigenaar hotel) in zijn golfkar, heel normaal vervoer hier, naar de zoetwatergrot. Dezelfde waar we van de week ook waren met de fiets. In de golfkar zien we dat we dus best wel een aardig stuk gefiets hebben en dat het op deze manier veel sneller gaat. Je kan ook nog een grot in onder een laddertje dat er staat, van de week hadden we dat gat wel gezien, maar daar ga je niet zomaar in naturlijk. Nu dus wel, hij zegt dat het kan, blijft zelf achter, dus we gaan. Dat is dus wel heel krap en de beloofde kaarsjes daar vinden we er maar één van. Goed dat we zaklampen hebben. Vleermuizen vliegen je tegemoet, niet teveel gelukkig, en aan het eind van de grot bij het water wonen blauwe krabben.
Na ons benauwende avontuur een duik in het koele water. En we worden weer terug gereden naar onze vaste stek, Tony kent de weg dus we zijn razendrap bij het vliegveld en terug in het dorp.

Donderdag 23 september
Na weer een heerlijk ontbijtje op ons ruime balkon zijn we eerst even een afspraak gaan maken om te duiken vanmiddag. Wie weet heb ik geluk en zien we wel wat bijzonders. Marieke heeft een middagje voor haarzelf en ik ga mezelf om 1 uur in de duikers-'scene' mengen. Ik ben er nog niet zo goed in want er worden toch veel vaktermen gebruikt in de gesprekken, waar ik nog geen weet van heb wat ze betekenen. We vertrekken weer later dan de afspraak was, maar daar was ik al van uitgegaan, dat hoort er ook bij dat wachten. De duiken brengen helaas niet het bijzondere waar ik op gehoopt had, maar de onderwaterwereld was op sommige plekken erg mooi, met hele vlaktes vol waaierkoraal. En de tweede duik was een 'drift-dive', dat houdt in dat je van de ene duikplek naar de andere duikplek duikt. Je zwemt dan dus geen rondje.
Na het duiken stond Marieke me op te wachten en zijn we wat wezen drinken en eten met een Nederlands stel die ook op de duikboot zat.

Vrijdag 24 september
Het weer is wat omgeslagen. Vandaag is het namelijk compleet bewolkt en het regent zelfs soms. Dit komt omdat er een tropische storm in de buurt zit, die waarschijnlijk van het weekend hierlangs trekt. Sommige toeristen zijn het eiland ontvlucht, maar de locals zijn niet echt onder de indruk, dus blijven wij ook maar. De middagboot is trouwens al gecancelled dus we hebben eigenlijk geen keus.
Omdat men verwacht dat de stroom uitvalt door de storm en daardoor de winkels dicht gaan, slaan we wat extra water in en een beetje eten. We weten niet zo goed wat we kunnen verwachten, want de voorspellingen veranderen natuurlijk met het uur.
We doen verders weinig vandaag.