Van groen Honduras naar kleurrijk Guatemala

Zaterdag 25 september t/m woensdag 29 september
Het weer is iets minder door de nasleep van de tropische storm maar het is nog lekker warm, niet teveel zon en we doen ook niet teveel. Niets aktiefs eigenlijk, buiten de potjes yahtzee dan. Ons hoogtepunt of dieptepunt, we hebben een enorme dode aal gezien die verschrikkelijk stonk, die kwam gezellig langs ons balkonnetje gedreven. Dinsdag proberen we weg te gaan maar ben ik 's nachts niet fit en dan is een boottocht op een ruwe zee om de dag te beginnen geen goed idee. Ook tot 4 uur in de bus als we om 5 uur al wakker zijn zit er niet in. Woensdag ochtend (06:20) gaat helaas de boot niet. De meningen verschillen, is de zee te ruw of heeft de kapitein geen zin. 's Middags gaat ie wel en voor de zekerheid gaan we maar mee. Dat houdt wel in dat we een nacht in de grote stad La Ceiba slapen, want de bus naar Copan hebben we dan al dik gemist.

Donderdag 30 september
Met de bus naar Copan Ruinas, een directe bus, helaas zien we als we het kaartje al gekocht hebben twee tijden staan, hmm raar. En wat blijkt een directe bus kan dus een stop hebben van twee uur op het gevaarlijkste busstation van het land. Nou fijn dat we met zo´n dure maatschappij reizen en ze ons daar lekker niets van vertellen. We komen dus toch in het donker aan. Het hotel wat we hebben geboekt is goed. Familie die het runt, mooi dakterras met zwembad en hangmatten en een koffietent als buurman.

Vrijdag 1 oktober
Pim van harte. We gaan lopend, (we hebben weer wat beweging nodig na al die dagen op Utila in de hangmat) naar een tuin vol met vogels. Een wandeling bergop, mooi door een stuk dorp waar niet aan de toeristen is gedacht. Goede kodakmomenten al voordat we er zijn. Macaw Mountain heet het vogel park. Ze hebben een boel soorten vogels en we zien ze allemaal. Er is ook een deel waar tamme vogels zitten. Dus op die armen ermee..., zwaar joh. Het word wel wat eng als Peter achtervolgt en in zijn teen gebeten word door een Toekan. Jaha die ene met die enorme snavel. Jammer dat de paniekogen die hij op dat moment had niet zijn vastgelegd. Hij deinsde achteruit en moest er vervolgens ook zelf hard om lachen.
In de middag doen we nog een ronde door het dorp met z'n keien straatjes, genoeg te zien ook.

Zaterdag 2 oktober
Weer fit doen, een wandeling naar Hacienda San Lucas. Een oude boerderij hier in de bergen, van daaruit kun je naar een maya vruchtbaarheidskikker lopen en een dorp nog verder in de bergen La Pintada. In La Pintada wonen directe afstammelingen van de bouwers van Copan, maya's dus. Ze hebben de klassieke mayatrekjes nog en spreken er hun eigen taal, chorti. En spaans gelukkig.
Ze maken nu de meest kleurrijke poppetjes van mais en weven sjalen, met een fantastische uitzicht vanuit elke hoek van het dorp.
Bij de hacienda wordt even snel een gids voor ons geregeld en die wijst ons de weg en geeft uitleg over de natuur en de maya plaats met de kikker, waar blijkbaar ook gebaard werd toendertijd.

Zondag 3 oktober
We worden wakker met een vrolijke kerkdienst die in de achtertuin lijkt te zijn. Na een laat ontbijt gaan we naar het museum, geen schrijffout, dat bij de ruines hoort. Vorige keer dat we hier met de rondreis waren hebben we dat overgeslagen, toen zaten we al aan onze culturele tax nu kunnen we wel weer wat hebben. Goed dat we terug zijn gekomen, want het is erg mooi. Een boel originele stukken (van zo'n 700 voor christus) zijn buiten weggehaald en hier opgestelt. Ook is er een tempel nagebouwd en gestuukt en geschilderd zoals het er vroeger uit gezien moet hebben. We zijn onder de indruk.
In de namiddag lopen we naar een uitzichtpunt hier over de stad, we zigzaggen nog wat door het dorp en maken een praatje tijdens het mensen kijken, nooit erg.

Maandag 4 oktober
We vertrekken vandaag met een minibus naar Guatemala. De bus vertrekt om 12 uur, dus eerst nog lekker rustig aan in het dorp. We zitten met alleen maar Hondurezen in het busje en de rijst met kip die ze hebben gescoord bij de grensovergang (relaxt sfeertje) lijkt hun goed te smaken.
Het landschap veranderd als we richting Antigua rijden naar meer brede dalen en de bebossing wordt wat minder dennebossig. We zien duidelijk dat het hier de afgelopen tijd veel regend heeft aan de vele 'land-slides' en de stukken weg die weggeslagen zijn. Overal is inmiddels weer omheen te rijden dus we komen precies volgens planning om 6 uur aan in Antigua, de vroegere hoofdstad van Guatemala.
's Avonds hebben we het koud, het koelt hier flink af in de bergen merken we. We zitten dan ook op 1500 meter hoogte, en daar moet je je op kleden, zo blijkt.

Dinsdag 5 oktober
Een dagje Antigua. We lopen heel wat af en bezoeken oa het uitzichtpunt over de stad, een oud klooster gebouw (die nonnetjes hadden echt kleine kamertjes) en de markten. Antigua is mooi, mooier dan dat we bij ons laatste bezoek hadden opgemerkt. Misschien komt dat ook doordat we vanuit de stad door het heldere weer nu de drie omliggende vulkanen kunnen zien. We genieten van het lekkere weer, de oude koloniale huizen en de kleurrijke mensen.

Woensdag 6 oktober.
Na eerst ontbeten te hebben om de hoek van ons hotel stappen we om 8 uur in een minibus naar Chichicastenango (Chichi).
De minibus is gevuld met toeristen die naar een andere plaats gaan. Wij stappen halverwege uit en pakken een ander busje naar Chichi. De reis gaat weer voorspoedig ondanks de vele landslides die we weer zien en gaat door prachtig berglandschap met vulkanen.
We komen om 11 uur al bij het hotel aan en schrikken van de grootte van de kamer, maar de prijs klopt echt en we zijn zeer tevreden. Er zit zelfs een openhaard in de kamer, niets overbodigs, want we moeten bijna al onze kleren aan zo koud is het hier. Niet meer gewend zijn we dat. We zitten hier dan ook op 2000 meter hoogte en krijgen het wintersport gevoel: Een droge verbrande kop en erg erg koud.
We zijn hier in Chichi voor de markt die morgen is maar het is ook een feest om hier rond te lopen als het geen marktdag is. Alle vrouwen hier dragen de kleurrige klederdracht van het land en iedereen lijkt even aardig. Bovendien is er een erg goed restaurantje waar we na de lunch ook nog avond gegeten hebben. Helemaal goed.
's Avonds wat haardblokken besteld om ons wat op te warmen op onze kamer. Maar ondanks dat de eigenaar eigenhandig de boel had aangestoken, wilde die maar niet blijven branden. Maar van het proberen kregen we het gelukkig ook wel een beetje warm.

Donderdag 7 oktober.
Marktdag. We hebben hier overnacht om er vroeg bij te zijn voordat de bussen met toeristen vanaf andere plaatsen hier naartoe komen. Dus om half zeven onder de drie lagen wol vandaan en markten maar.
Het was het waard om hier vroeg te zijn, want de sfeer is toch wat unieker zonder hordes toeristen. Vooral op de heilige trappen voor de plaatselijke kerk is het genieten van de mystieke sfeer die er hangt. Vrouwen zitten er bloemen te verkopen en er staan mensen met wierrookbollen te slingeren voor de kerk ingang.
Zo 's ochtends vroeg staan ze ook al met hun gefrituurde kip stalletjes zien we nu en de mensen zijn druk bezig met hun koopwaar uit te pakken. Ook staan er op verschillende plekken 'kwakzalvers' op erg enthousiaste manier hun zalfjes aan te prijzen. Voor ons erg interessant allemaal, maar ikzelf ben ook interessant voor de lokale mensen. Er wordt vaak gegiecheld als ik voorbij kom. Zo'n lange blonde man vinden zij wel erg leuk. ooohh un muchacho muy largo, hihihi.
Van markten wordt je hongerig en we zitten om half elf al aan de spaghetti bolognese en de tomatensoep op een balkonnetje uitkijkend op het tafereel beneden.
Na het een en ander te hebben aangeschaft, besluiten we dat we genoeg gezien hebben en regelt de hoteleigenaar transport terug naar Antigua. De rit zou 2.5 uur moeten duren, maar omdat een landslide vlak voor ons de weg had geblokkerd werd het 2 uur langer. Ze zijn hier wel ingespeeld op dit soort dingen want de shovels waren zo ter plekke en de mannen gingen gelijk aan het werk de enorme berg grond van de weg te halen. De verkeerschaos die hierdoor werd veroorzaakt was een erg vermakelijk schouwspel. Vooral de lokale ''chicken''-bussen vochten voor het eerste plekje voor als de weg weer vrijgegeven werd.
Terug in Antigua hadden ze gelukkig nog plek voor ons in het hotel waar we eerder verbleven. Een kamer zonder ramen, maar heerlijk stil daardoor.