Het was Fantastisch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Woensdag 27 oktober.
Ook al is het dik 30° we gaan een eindje wandelen. Naar het zuiden, we komen al snel langs een minireservaat, inderdaad heel mini, 4 bomen met bordjes en een kleine 20 meter lang. We lopen een stukje langs de kust met hele mooie huizen steeds groter en gekker. Tot de weg een stuk is weggeslagen en we niet verder kunnen, het einde van het eiland halen we dus weer niet. Dat is ook niet erg want we zijn al even onderweg en hebben vergeten water mee te nemen, we leren het maar niet al hebben we al zoveel ervaring. De weg ligt grotendeels lekker beschut tussen de mooie waaierpalmbomen en er waait daar geen wind, niets vekoelends dus we krijgen al snel dorst. Het stikt er van de grote hagedissen.
Andere activiteiten die dag: terras vegen, ligt vol met zand en palmbomen bloesem, ja het bestaat. Tussen 3 en 4 een uurtje in de zon. 's Avonds naar the split, hebben we elke dag leuke gesprekken met telkens een ander stel en een gekke local Mandingo een soort filosoof, maar wel altijd stoned of dronken al als we om 5 uur aankomen.

Donderdag 28 oktober
Nog als we aan het ontbijt zitten is onze vriend van de ochtenden er al, Bobby, hij heeft vandaag een krokodil bij zich. Die heeft ie gevangen en gaat ie verkopen aan een chinees hier (dat zijn hier de eigenaars van alle supermarkten op het eiland), heeft ie weer te eten vadaag. Ik mag hem ook wel even vasthouden, tuurlijk doen we. Maar zijn bek is gewoon open, ik vraag of ie soms een stuk tape wil en voor ik het weet sta ik een krokodillenbek dicht te tapen. Hmmm zal ik vertellen dat ie ongeveer 1 meter groot is of niet?
De rest van de dag gaat volgens het schema wat we hier hebben 3 tot 4 zonnen en dan naar de bar. Je scheren of haar wassen is hier al een hele activiteit maar dat laten we er maar uit.
´s Avonds bij the split komt Mandingo aan met drie visjes, hij doet even voor hoe je hier de vogels voert. Zwaaien zwaaien met zijn armen en dan duikt er een enorme fregatvogel naar beneden. Hij is sneller, dit visje mag ik voeren. Best eng die enorme duikvlucht die zo´n beest maakt gaat razendrap, weg vis. De tweede doet Mandingo, in zijn mond!, jak ook zo weg die vis. Ik ben weer aan de beurt voor nummer drie. Ondertussen worden we vastgelegd door talloze camera´s dus koelbloedig kijken.

Vrijdag 29 oktober
Bobby komt alweer vroeg, we hebben gezegd dat we door onze kokosnoten voorraad heen zijn. Dus daar is ie weer in alle vroegte. Hij gaat aan het werk, met een lange buis uit onze tuin stoot hij 5 kokosnoten uit een buurpalm. Hij maakt ze ook nog een soort schoon, met zijn grote mes de buitenste schil eraf. Zo passen ze in de koelkast en kunnen we zelf met een groot keukenmes het laatste stukje openhakken. Wij zaten net aaan de franse toast van kaneelbrood en daar lust ie ook wel wat van, tijdens het werk vertelt ie zijn levensverhaal. Best een beetje treurig, maar van zelfmedelijden word je alleen maar ongelukkig dus daar doet ie niet aan. Wijze woorden.
Voor de rest is het 'dolce far niente'.

Zaterdag 30 oktober
Een rustige ochtend, we beseffen steeds meer dat we echt bijna klaar zijn met vakantie, getver, maar toch ook fijn om terug te gaan, zeggen we heel de tijd tegen elkaar. We moeten echt wennen aan het idee nu, het word tijd.
We genieten volop van het weer en het niks doen. Sapjes maken en eten en lezen meer doen we niet. Alhoewel, Peter wil nog een duik maken en daar gaan we navraag voor doen, nog niemand heeft zich opgegeven en hij weet toch niet of hij er wel echt zin in heeft. De mooiste duik hier kost een vermogen omdat het zo ver weg is, maar hij mag officieel nog niet zo diep als ze daar gaan dus twijfel. The blue hole is wel wereld beroemd, maar vandaag of morgen gaan ze niet en de andere duiken klinken niet spectaculair. Niets geboekt dus, wie weet morgen..
Ze doen hier aan haloween, dat is eigenlijk morgen, maar nu is er al feest. We gaan op onze gewone tijd naar de kroeg en blijven eten in het dorp. We zien allemaal kindertjes verkleed. Niet allemaal eng zoals wij dachten dat het zou horen. Sommige zijn als dracula of met bloederige maskers en de bekende 'schreew' maskers, maar er lopen ook een boel engeltjes rond, met vleugels en al. Ze rennen rond voor snoepjes of ze worden door moeders in een golfkar rondgereden. Om 7 uur is er een verkiezing/disco voor het grut in the split voor de engste outfit, wij wachten niet af, maar gaan fijn naar ons huisje terug. Het stappen zijn we een beetje verleerd. Nou hielp het ook niet mee dat de politie al met slagwapens aanwezig was en dat er naast al de verklede kindertjes alleen een stel dronken eilanders zaten. Geen toeristen waar we een praatje mee konden maken en de lokalen zijn na zevenen niet meer aanspreekbaar zo blijkt.

Zondag 31 oktober
Er valt weinig te vertellen over een normale dag hier. Het was relaxt, helaas met weinig zon, er schijnt een vuiltje hier over te trekken. We lezen veel en genieten van ons uitzicht van het balkon.
´s Avonds praten we wat met een groep nederlanders die dezelfde ´Maya´-rondreis aan het doen zijn die wij vorig jaar gedaan hebben. Leuk.

Maandag 1 november.
Laat uit ontbijten geweest en bij de ontbijttoko boeken geruild, die gaan snel de laatste dagen.
Rond de middag kwam Bobby even een praatje maken. Als ontwikkelingshulp heb ik hem alvast wat van mijn ietwat versleten t-shirts gegeven. Daar was hij erg blij mee. het vod wat ie bij zich had begon te stinken en deze rook nog fris ook vond ie (ik had hem al een paar dagen aan gehad).
`s Avonds krijgen we in de kroeg een grote schelp, mooi roze vanbinnen het weekdier is eruit, maar hij ruikt nog wel wat raar. Nemen we maar niet mee een foto is beter. Ook het stuk aloe vera, Peter is zo verbrand volgens de lokalen, nee echt niet zo word hij gewoon bruin, en een zelfgemaakte kroon van bladeren laten we achter.

Dinsdag 2 november
Onze laatste volle dag hier, volop zonnen, nee hoor. Lezen en snorkelen en ´s middags naar de split, we halen een pizza en genieten nog even.

Woensdag 3 november
Inpakken, ´the happy couple´ zoals ze ons hier noemen, gaat naar huis. Bobby komt zijn laatste schatten (eten wat over is) ophalen en dan gaan we met de boot van 12 uur naar Belize City. We moeten uit ons huisje want de schoonmaakploeg komt en we willen niet gaan zitten sippen en het vertrek zo lang mogelijk uitstellen. We lopen nog wat door de veilige straten van de stad en inderdaad het is lelijk. Maar goed het is maar voor een nachtje en dan gaan we lekker NAAR HUIS!!

Donderdag 4 november en vrijdag 5 november.
Het is zo ver we gaan, om 11:30 gaat de eerste vlucht naar Miami. Daar zijn we al twee uur later en gaan we shoppen. In the dolphin mall, dat is een half uurtje met de taxi en we hebben toch tijd zat. Wat een andere wereld al, alle winkels vol en iedereen met tassen. Wij gaan ook met volle tassen weg, past nog goed bij de handbagage.
onze vlucht naar Londen is niet lang, maar ook niet prettig, wat een vreselijke vliegmaatschappij is American Airlines. Goed. Op Londen moeten we onze tassen halen en weer inchecken in een andere terminal. Het is goed dat we veel tijd hebben, het duurt ruim 2 uur van het uitstappen tot het weer inchecken.
Dan nog het laatste stukkie van een uurtje naar schiphol.
We landen precies op tijd, maar het duurde wel even voordat we bij de tassencaroussel waren, we moesten ons nog even opfrissen voordat we weer familie zouden zien namelijk. En die familie stond er hoor! En vrienden en een groot spandoek! Toch wel leuk thuiskomen zo, zeker omdat er 's avonds thuis ook nog een kort welkom-thuis-feestje georganiseerd was.

Deze reis was een fantastische ervaring. Niet uit te drukken in een paar woorden. Maar gelukkig hebben we 31 verslagen geplaatst.....
Dit was het laatste verslag en als jullie willen weten hoe het na de 5e november met ons gaat bel dan even of kom gezellig langs.
Wij hopen op het beste, al zal het best wel wennen zijn weer in ons koude kikkerlandje na 10 maanden zomerweer....